Hallo allemaal,

Bedankt voor alle reacties, heel erg leuk om te lezen :-)

Ditmaal een bericht vanaf het werkelijkprachtige Gili Trawangan (wit strand,helder blauw water, bergje hier, palmboompje daar.....)

Afgelopen week was onze laatste week in Ubud. Hebben ons prima vermaakt; o.a. genoten van een balinese massage. Die vrouw deed haar werk goed, was op een gegeven moment zo ver heen dat ik eigenlijk geen flauw idee had waar ik was. Ook zijn we naareen van de bekende dansshows van Bali geweest. Leuk om te zien, ze dansen allemaal met een kromme rug en de vingers bewegen afzonderlijk van elkaar. Op deze manier wordt dan een verhaal uitgebeeld, al moet ik toegeven dat de essentie hiervan me even is ontgaan. De muzikale ondersteuning wasuiterst bijzonder, continu hetzelfde deuntje, het heeft nog dagen in mijn hoofd gezeten.Vrijdagochtend verviel het lesgeven (lang leve al die 1928301 ceremonies!). Dit was het beste nieuws van die week, we waren met dat hele lesgeven geven wel behoorlijk klaar namelijk. Die tijd hebben we mooi gebruikt om te winkelen, joeehoe ook hier vind ik dat leuk. Ik denk dat we ons inmiddels wel meester in het afdingen mogen noemen, heb de smaak helemaal te pakken :-). Het is wel grappig, het is 1 grote poppenkast daar op die markt. De vraag 'how much?' wordt standaard beantwoordt met een schandalig hoge prijs. Natuurlijk is mijn reactie dan een bijzonder lage prijs. En dan krijg je elke keer weer die gespeelde geschokte reactie, haha om moe van te worden. Maar goed, uiteindelijk wel het een en ander ingeslagen voor bijna geen geld. Natuurlijk niet te veel want die verdraaide backpack blijkt niet oneindig groot te zijn.
Afgelopen zaterdag hebben we ons 'huis' weer ingepakt en voor het eerst weer mijn geliefde wandelschoenen aangetrokken. Mijn blaren zijn inmiddels weg dus dat was wel goed te doen. Heb die flinke stappers ook wel nodig als ik de backpack draag,anders raak ik volgens mij zo uit balans en val ik samen met mijn hele hebben en houden om ;-). Samen met Gate en Bobo vertrokken we naar Kuta, dit ligt in het zuiden van Bali. We zijn naar de eerste beste kamer gegaan die in de Lonely planet stond, zou voor een goede prijs zijn namelijk. Daar aangekomen bleek dat ze de prijs verdubbeld hadden sinds ze in de Lonely Planet stonden, want, zo zei die beste man, ' we hebben een hoop luxe toegevoegd' . Vooruit dan maar, we wilden van die backpack af dus er maar mee ingestemd. De kamer was opzich wel oke. De airco deed goed zijn werk, de term koud was hier wel op zijn plaats. Die beste man vertelde dat we een douche en wc hadden, maar na een eerste blik konden we de douche niet vinden. Bij navraag wees die man weer richting de wc. Och ja daar was die dan, de douchekop hing praktisch boven de wc. Onze speurtocht naar een wasbak heeft niks opgeleverd, die was totin de verre omgeving nergens te bekennen. Heb die nacht voor het eerst in mijn prachtige lakenzak geslapen, de vlekken op hun lakens vond ik zodanig smerig en ondefinieerbaar dat het me beter leek om mijn leven niet te wagen en mijn eigen zakje te pakken ;-).

Kuta is vreselijk toeristisch. Je vergeet gewoon dat je in Indonesie bent. Dit door de overwegend blanke, getattoeerde en dronken mensen massa en door de moderne fastfoodrestaurants en winkels. Het lijkt in niets op het gemoedelijke Ubud waar we vandaan kwamen. Als je hier 1 stap buiten de deur zet hoor je uit 10 verschillende monden: taxi? Transport? Diner? Shopping? Mushroom? (ja echt, en dan hebben we ook nog mensen gezien die inderdaad drugs van zo'n mannetje op straat kochten, dat geloof je toch niet..). Voor mijn gevoel was er geen greintje oprechte vriendelijkheid. Het strand was wel mooi, maar door de ontzettende golven was het verboden om te zwemmen. Daverend succes dus dat Kuta ;-). Toch was het wel heel gezellig, het was voor de thaise meisjes het afsluitende weekend van hun vakantie. Genoten van de zonsondergang op het strand, die was echt mooi. Dit samen met een potje Skip Bo en iets wat door moest gaan voor wijn,en het gezelschap van 5000 andere toeristen.Je zou het bijna uniek noemen;-). Ben erg blij dat we de reis gestart zijn met Gate en Bobo. Ze zijn leuk gezelschap en hebben ons al de nodige dingen kunnen leren over Azie. Dat scheelt weer, want we zijn er achter gekomen dat we behoorlijk van de harde lessen zijn. De koffie was daar een voorbeeld van, maar we zijn weer de mist in gegaan. Wayan, een Balinees die betrokken is het bij het volunteerproject, heeft ons de afgelopen weken geholpen en meerdere malen als taxi gefunctioneerd. Gate en Bobo kennen hem al langer en regelen de meeste dingen via hem. Toen hij ons zaterdag afzette in Kuta vertelde hij dat hij korting voor ons kon krijgen voor de boottocht naar de Gili Islands. Het klonk allemaal wel goed wat hij zei (maar alles met korting klinkt natuurlijk goed).Een tikkeltje naief hebben we daarmee ingestemd, we dachten echt dat het wel goed zat. Gisterochtend waren we op Padang Bai aan het wachten opde booten zagen we prijzen die serieus wel driekwart goedkoper waren dan wat wij hadden betaald. Op de boot hebben spraken we met 2 Amerikanen en die hadden ook aanzienlijk minder betaald dan wij.. Ik gageen prijzen noemen want het is nog steeds een beetje pijnlijk :P. Tuurlijk onze grote vriend Wayan opgebeld, die natuurlijk net zo boos was als ons, want hij wist van niks en wasdoor zijn goede vriend van de boatcompany belazerd. Tja, de geloofwaardigheid van het verhaal daalde met de minuut.. En ik voelde me met de minuut stommer ;). Les die we hier uit halen; we vertrouwen niets enniemand meer en regelen voortaan alles zelf.

Gisteren zijn we aangekomen op Gili Trawangan, het lijkt hier wel een paradijs. Voor mij is dit het mooiste strand wat ik tot nu toe heb gezien. Op het eiland zijn geen motorvoertuigen toegestaan, dus alles gaat met de fiets, of paard en wagen. Het is hier wel toeristisch maar gelukkig niet te. Gisteravond genoten van het Lombokse nachtleven, was wel even toe aan zo'n westers getint avondje. We hebben zelfs een dansje gewaagd, het was alsof we in Paddys open air stonden. Na een minuut waren m'n portomonnee en shirt al nat van de geknoeide drank, ik voel me hier dus al helemaal thuis ;-). Gisteren ook evenhet besef gekregenhoe klein onze wereld eigenlijk toch is. Stond met iemand te praten. Na wat moeilijk doen in het Engels bleek dat we allebei uit Nederland kwamen.De onmisbare volgendevraag van mijn gesprekspartner was uiteraard ' kom je toevallig uit het oosten?' ik heb toch geen idee hoe ze dat elke keer raden;-). Nou, Enschede kende ie wel, want hij was namelijk in Denekamp geboren. Haha goeiedag, daar sta je dan op de Gili Islands te praten over schilder Benneker uit Denekamp (daar was ie namelijk van haha). Zijn zusje was ook mee en die was ook nogal verbaasd over het feit dat er meer mensen uit Denekamp waren :p echt grappig.

Verder zijn wel al behoorlijk aan het verwilderen hier. MijnNederlandse standaard van elke dag een schoon shirt heb ik hier behoorlijk opgerekt. Moest erg lachen om Dennis; die was verbaasd over het bijzondere geurtje wat ie toch op elke toilet rook. Na enig onderzoek bleek dat dit geurtje afkomstig was van zijn eigen shirt.. Ben ook niet zo te spreken over de geur van mijn gewassen kleding, het is eigenlijk gewoon niet te pruimen. Die was hangt dagen nat te wezen omdat het overal zo vochtig is, nouja iedereen weet wel dat daar dan geen bloemetjesgeur bij komt kijken. Maar gelukkig is er hier een grote handel in Laundry service, dus als ik de wanhoop nabij ben moet ik dat maar eens proberen.

Weverblijven hier tot vrijdag en dat vind ik helemaal niet verkeerd. We zien dit als een soort beloning en vakantie voor die 2 weken afzien met het werken ;-). Haha het is om je te schamen, ik weet het. We gaan zo een snorkelsetje huren en het eiland verkennen. Verder doen we vooral rustig aan. Zag gisteren dat ze hier een strandbioscoop hebben, dan lig je zeg maar tussen de palmbomen een film te kijken.Zal wel geenKRO-detective zijn maar dat lijkt me wel wat:-). Vrijdag zullen we vertrekken richting Java, alweer het laatste eiland van Indonesie.

Hoe is het met jullie? Ik hoor verhalen over extreme mist? En wat is fc twente toch aan het doen.... Gelijk gespeeldtegen Heracles? Dat is toch niet nodig lijkt me...

Trouwens, Margreeth bedankt voor de fotoruimte! Wat lief! Zal meteen weer wat foto's uploaden :-)

Liefs vanuit het paradijs